چرت زدن چه تاثیری بر مغز دارد؟
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۶۸۸۴۱
والدین اغلب نگران خواب فرزندان خود هستند و به این فکر میکنند که ممکن است آنان کم یا زیاد بخوابند.
به گزارش ارث، به تازگی گروه تحقیقاتی از دانشگاه آنگلیا انگلستان مواردی ارائه کرده که ممکن است برخی از نگرانیهای والدین را در مورد ساعات چرت فرزندانشان کاهش دهد. این مطالعه نگاهی جذاب به الگوهای خواب نوزادان دارد و به روشن شدن رابطه بین خواب و یادگیری در اوایل دوران کودکی کمک میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نتایج نشان میدهد که دفعات چرت زدن کودکان منعکسکننده نیازهای شناختی آنان است. به عبارت دیگر، برخی از نوزادان اطلاعات را در طول خواب بهطور موثرتری تلفیق میکنند و در نتیجه چرتهای کمتری دارند، در حالی که برخی دیگر با دایره لغات کمتر و مهارتهای شناختی ضعیفتر ممکن است به چرتزدن مکرر نیاز داشته باشند.
دکتر تئودورا گلیگا، محقق اصلی این طرح اظهار کرد که نگرانی والدین در مورد الگوهای خواب فرزندشان ممکن است نابجا باشد.
والدین نگران این هستند که فرزندانشان به اندازه سنشان چرت نزنند، یا بهطور مکرر و طولانی چرت نزنند، اما نتایج تحقیقات نشان میدهد که چرتهای مکرر کودک نشاندهنده نیازهای شناختی فردی اوست. برخی در تجمیع اطلاعات در طول خواب کارآمدتر هستند، بنابراین کمتر چرت میزنند.
گلیگا همچنین به ارتباط بین عملکرد شناختی و دفعات چرت زدن اشاره کرد که کودکانی که دایره لغات کوچکتری دارند یا نمره پایینتری در سنجش عملکرد اجرایی دارند، بیشتر چرت میزنند.
این مطالعه عادات خواب ۴۶۳ نوزاد بین هشت ماهه تا سه ساله را طی خانهنشینی سال ۲۰۲۰ بررسی کرد. اطلاعات والدین در مورد الگوهای خواب فرزندانشان، توانایی آنها برای تمرکز روی یک کار، حفظ اطلاعات در حافظه و ظرفیت زبانی مورد تحلیل و تجزیه قرار گرفتند.
یافتهها نشان میدهد که کودکان نیازهای خواب متفاوتی دارند؛ برخی از کودکان ممکن است در سنین پایینتر چرت بزنند، زیرا دیگر به آن نیاز ندارند و برخی دیگر ممکن است هنوز نیاز به چرت زدن بعد از سه سالگی داشته باشند.
وی گفت: در بریتانیا، پیشدبستانیهایی که کودکان سه تا پنج ساله را ثبتنام میکنند، شرایطی برای چرت زدن ندارند. مراقبان باید برای تعیین نیازهای خواب کودک از سن ذهنی کودک و نه سن تقویمی استفاده کنند.
این یافتهها میتواند پیامدهای قابلتوجهی برای درک رشد نوزاد داشته باشد و ممکن است به راهنمای تحقیقات آینده در این زمینه کمک کند.
نتایج این تحقیق در مجله JCPP Advances منتشر شده است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: خوابیدن کودکان قیمت طلا و ارز قیمت موبایل چرت زدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۶۸۸۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
والدین با استقلالطلبی نوجوانان مواجهه منفی نداشته باشند
ایسنا/قزوین یک روانشناس گفت: استقلالطلبی نوجوانان با جملاتی چون من بزرگ شدم یا با من مثل بچهها رفتار نکنید، ظاهر میشود و متأسفانه والدین در برابر استقلالطلبی فرزند خود جنگ قدرت به راه میاندازند. به والدین توصیه میکنم در برابر ویژگی استقلالطلبی به فرزند خود فشار وارد نکنند چراکه درنهایت این رفتار والدین باعث باخت آنان میشود و شرایط را بحرانی میکند.
فاطمه نوری در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: دوران نوجوانی حدفاصل بین کودکی و بزرگسالی و فرصت آماده شدن برای تغییر است، تفاوتهایی بین دوران کودکی و نوجوانی وجود دارد و خانوادهها به همین دلیل که فرزندانشان بهاصطلاح از دوره «دختر خوب» و «پسر خوب» بهیکباره پا به دوران نوجوانی و دنیای جدیدی میگذارند دچار مشکل و استرس میشوند.
وی افزود: پیشنوجوانی از ۱۰ تا ۱۱ سالگی شروع میشود و در این سن نشانههایی نوجوانی همچون رویش موی زیر بغل ظاهر میشود، مرحله دوم نوجوانی اولیه بین ۱۱ تا ۱۳ سالگی است که از آن بهعنوان آغاز نوجوانی یاد میشود و بیشتر والدین در این سن با نوجوان خود با مشکل مواجه میشوند، نوجوانی میانی هم بین ۱۴ تا ۱۶ سالگی است که نوجوان در این سن ارتباط بیشتری با همسالان خود دارد و شروع به دور شدن از خانه و خانواده میکند.
این روانشناس تصریح کرد: پایان نوجوانی از سن ۱۷ سالگی به بالا رقم میخورد اما مشکل دیگری که در دوران نوجوانی وجود دارد نوجوانی گسترده شده است یعنی افرادی که ۱۸ سالگی را گذراندهاند اما هنوز ویژگی دوره نوجوانی آنان تمام نشده و مهارت خودکنترلی و حتی قدرت تصمیمگیری ندارند.
وی ادامه داد: نوجوانی با بلوغ جسمانی شروع میشود و این اولین ویژگی در تمامی نوجوانان است، در این شرایط هورمون مغز و بدن در حال تغییر است تا فرد در آینده تولیدمثل کند و بتواند بهعنوان یک فرد مستقل به زندگی خود ادامه دهد.
نوری بیان کرد: پسران معمولاً بین ۱۱ تا ۱۶ سالگی اما دختران زودتر به بلوغ میرسند، باور غلطی وجود دارد که دختران چون زودتر به بلوغ میرسند پس رشد عقلانی بیشتری دارند اما این باور کاملاً غلط است اگرچه بلوغ دختران زودتر شروع میشود اما پسران خود را به رشد عقلی برابر میرسانند.
وی خاطرنشان کرد: ویژگی دوم نوجوانی تمایل رابطه با همسالان و عدم شرکت در جمع و میهمانیها است و همین موضوع سبب میشود تمایل به ارتباط با جنس مخالف در نوجوان افزایش پیدا کند، همه این موارد از ویژگیهای طبیعی و بههنجار دوره نوجوانی است اما خانوادهها میتوانند با بهکارگیری راهکارهایی چون پیشآگاهی دادن در خصوص دوره بلوغ به فرزندان خود، پیامدهای منفی این ویژگیهای طبیعی را کاهش دهند.
اهمیت پرورش استعداد در کودکی
این روانشناس تصریح کرد: برای جلوگیری از پیامدهای منفی ویژگیهای طبیعی دوره نوجوانی، والدین میتوانند استعدادهای فرزند خود را در دوره کودکی پرورش دهند و با آشنایان و بستگان ارتباط داشته باشند چراکه تحقیقات نشان داده خانوادههایی که از دوران کودکی فرزند خود در جمع بستگان شرکت میدهند در نوجوانی فرزندانشان مشکلات کمتری را تجربه میکنند.
وی در خصوص راهکارهایی برای کاهش جنبههای منفی دوره نوجوانی بیان کرد: مواردی همچون تشویق نوجوان، انتقاد نکردن بیشازحد، اهمیت دادن به نظرات او و مشارکت دادن میتواند جنبههای منفی دورههای نوجوانی را کاهش دهد.
نوری اظهار کرد: یکی دیگر از ویژگیهای دوره نوجوان هیجانطلبی و استقلالطلبی است به همین دلیل ممکن است نوجوان دست به انتخاب و رفتارهای هیجانی بزند، والدین برای کنترل این شرایط باید برای فرزند خود وقت بگذارند، با هم به بازیگاه و طبیعت بروند چراکه این امر سبب مدیریت هیجانطلبی در نوجوانان میشود.
وی بیان کرد: استقلالطلبی نوجوانان با جملاتی چون من بزرگ شدم، با من مثل بچهها رفتار نکنید، اینجا اتاق خودمه و من برای پوششم تصمیم میگیرم ظاهر میشود و متأسفانه والدین در برابر استقلالطلبی فرزند خود جنگ قدرت به راه میاندازند. به والدین توصیه میکنم در برابر ویژگی استقلالطلبی به فرزند خود فشار وارد نکنند چراکه درنهایت این رفتار والدین باعث باخت آنان میشود و شرایط را بحرانی میکند.
این روانشناس گفت: میل به متفاوت بودن از دیگر ویژگیهای دوره نوجوانی است. در این دوره والدین شاهد رفتارهای پرخطری همچون سیگار کشیدن، لباسهای عجیب پوشیدن و رانندگی و موتورسواری پرسرعت در فرزند خود هستند که در این شرایط خانواده باید فضایی چون پرورش استعدادها و ارتباط دوستانه و عمیق با فرزند را فراهم کند که این میل به متفاوت بودن به شکل مثبت بروز پیدا کند.
وی در پایان اظهار کرد: آخرین ویژگی نوجوانی تلاش نوجوان برای دستیابی به هویت شغلی، تحصیلی، عاطفی و اجتماعی است که با مواردی چون سردرگمی و بیهدف بودن و تغییر چندباره علایق و عادات و وسایل شخصی نمایان میشود، رسیدن به هویت در دوره نوجوانی و حتی تا اوایل دوره جوانی ادامه دارد و تا وقتیکه فرد بتواند خود را پیدا کند دائماً از شاخهای به شاخه دیگر میپرد.
انتهای پیام